8 ekim’de TMMOB’nin, “insanca yaşam, demokratik türkiye” mitingine jeo-genç olarak diğer üniversitelerden gelen arkadaşlarla birlikte katıldık. Jeo-genç, 175 kişilik kortejiyle alanın en canlı ve coşkulu kitlelerinden biriydi. Bu coşkuyla, 12 kasım kurultayında görüşmek üzere...

“ Koşun çocuklar,onların inadına koşun...
Sizi izliyorlar perdenin arkasında siyaha çalan gözleriyle birileri.
Göremiyorsunuz onları,
çünkü görünmez onlar ışık dolu çıplak gözlerinizle.
Sadece farkındasınız önünüzde beliren koca koca duvarların onlar tarafından örüldüğünün. Ama sanmayın ki korkmuyorlar çocuklar adımlarınızdan.
Daha sıkı basın,
daha sıkı.
Çünkü durduramaz yarının ve aydınlığın adımlarını,
kara kara tuğlalarla örülmüş kale duvarları.
Bu duvarlar,
vız gelir size çocuklar vız...
Daha sıkı basın yere ve onların inadına koşun.
Unutmayın maviliklere yelken açacağız,
güneşli maviliklere.
Solunuza bakın yunuslar geçiyor çocuklar,
size yetişmeye çalışıyorlar ve selam veriyorlar ardısıra takla atarak.
Onlarda size imreniyor çocuklar,
dünyayı masmaviye boyayacak ellerinize,
umutlarınızı yarınlara taşıyacak coşkunuza,
küçük bir kar topundan çığ oluşturacak çığlığınıza,
yere sımsıkı basan ayaklarınıza ve koşarken yeri bile titreten adımlarınıza imreniyorlar çocuklar.
Daha hızlı koşun çocuklar,
geri kalmayın ve geriye dönüp bakmayın asla.
Ve yunuslarla elele vererek,
güneşli günlerin türküsünü söyleyin hep bir ağızdan,
siyaha çalan gözleriyle sizi izleyenlerin kulaklarını sağır edinceye kadar.
Ellerinizle sımsıkı tutun o pankartı çocuklar.
Daha yukarı,
daha yukarı kaldırın ışığa bakmaktan korkan zavallılara güneşi hediye edercesine.
Kanatlandırın,
üstünde “sen de tut dünyanın bir ucundan, daha hızlı dönsün” yazan pankartı,
kanatlandırın,
havada uçan bir kuş gibi süzülürcesine başka diyarlara ve dünyayı tersine döndürmeye çalışan kuklalara,
kukla olduklarını hatırlatırcasına...”